Even weg geweest maar daar ben ik weer!

Na een kleine radiostilte begint het langzaam wel weer tijd te worden voor een kleine update van mijn studiereis. Door het vele schoolwerk en harde studeren is het soms moeilijk om nog tijd vrij te maken voor een verhaaltje, misschien dat de zon, de zee en het weer hier ook een klein beetje aan bijdragen.

Het mooie van een lange tijd ergens wonen is dat je ook daadwerkelijk mensen in de omgeving ontmoet en beter leert kennen. Zo kwamen we tijdens een avond stappen een aantal locals tegen waarmee het zo gezellig was dat ze besloten om ons de volgende dag uit te nodigen voor een typische Bajan stranddag, stranddag klonk goed dus we besloten om gezellig met ze mee te gaan. De locals hadden geregeld dat we door twee auto's thuis werden opgehaald die ons naar het strand zouden brengen. Na een klein kwartiertje buiten te hebben gewacht op zondagmorgen kwamen, toch enigszins tot verbazing, twee auto's aanrijden. Aangekomen op het strand begrepen we meteen waarom iedereen hier zo van houdt, het hele strand stond vol met barbecues, buffetten, koelboxen en ga zo maar door. Na dat iedereen lekker had gegeten kwam een van de locals met het idee om te gaan jetskiën. Voor iedereen die dit nog nooit eerder heeft gedaan.... DOE HET! Het is echt enorm gaaf om te doen. Na het actieve gedeelte werd er natuurlijk ook nog lekker gelamt onder genot van een glaasje rum, mooie manier om de week te eindigen en te beginnen aan een nieuwe schoolweek.

Inmiddels zijn alle lessen begonnen en hebben we een rooster wat er redelijk acceptabel uitziet. Het verschil met school thuis is dat de lessen hier over het algemeen later beginnen, het nadeel hiervan is dat we van dinsdag t/m donderdag op zijn vroegst om 5uur klaar zijn. De manier van lesgeven hier is werkelijk heerlijk, het is alsof je na een theater voorstelling aan het kijken bent. Waar in Nederland de leraar rustig les geeft en niet houdt van onrust in de klas zo anders is het hier. De leraren staan hier bijna door het locaal te springen, ze vertellen sterke verhalen, ze schreeuwen en dansen bijna, totaal anders dan in Nederland maar wel vermakelijk om naar te kijken. De leerlingen van het eiland zelf lijken het minder spectaculair te vinden. je moet er in een les niet van opkijken als je ergens gesnurk hoort, dat is namelijk een ding wat ons snel duidelijk is geworden, mensen houden hier van slapen! Verder zijn de leraren hier zeer geïnteresseerd in Nederland, afgelopen week hebben al een aantal leraren gevraagd of we een kleine presentatie willen geven over Nederland. Het onderwerp van de presentatie mogen we zelf kiezen dus als iemand suggesties of ideeën heeft laat maar horen.

Afgelopen week was het hier Halls week, een week waarin er allerlei activiteiten plaatsvinden door en voor de mensen die hier op de universiteit wonen en studeren. Zo was er dinsdag avond een culture night, nou het wordt zegt het al: cultuur dat is vast niks voor mij dus besloot ik om niet te gaan. In plaats daarvan ging ik met een aantal klasgenoten basketballen, helaas werden we al snel gestoord door een regenbui waardoor het basketballen er al snel op zat. Het was nog vroeg op de avond dus besloten we met een klein beetje tegenzin om toch maar naar de culture night te gaan. Nou als een ding zeker is, de opvattingen over cultuur hier zijn absoluut niet saai! Er was eten, drinken, dansende mensen en veel gezelligheid. Na een korte introductie was het de bedoeling dat studenten uit elk land een soort optreden gingen doen. Nadat onze vrienden uit Canada en Zweden hadden gezongen en gedanst was het de beurt aan landen als Jamaica, Grenada en andere Caribische eilanden. Hier begon de echt show pas, ik weet niet zeker of ik in een soort stripclub was of op school maar het ging helemaal los, letterlijk en figuurlijk. Al met al een avond waarvan ik geen spijt heb dat ik er naartoe ben gegaan. Of ik veel van de cultuur heb geleerd is nog maar de vraag, gezellig was het in ieder geval!

Tijdens onze eerste introductie les kregen we een uitnodiging om deel te nemen aan een schooluitstapje. Het uitstapje bestond uit een Ariel trek en een bezichtiging van Harrisons Cave. We werden om zaterdagochtend om 10uur op school verwacht, van waar de bus zou vertrekken. Dat de bus bijna een uur later kwam keek niemand van op, we beginnen langzaam wel te wennen aan de Bajan time en misschien beginnen we het ook al wel een beetje zelf toe te passen. De opvallend vrolijke buschauffeur verwelkomde ons allemaal zeer uitbundig, ik denk persoonlijk dat drinken achter het stuur hier legaal is hier wel een beetje aan bij heeft gedragen. De man reed verder rustig dus niks aan het handje. Na een kleine 45 minuten rijden kwamen we bij de Ariel trek aan, de Ariel trek staat ook wel bekend als ziplinen of tokkelen. De tokkelbaan bevond zich in een soort tropisch oerwoud en was werkelijk prachtig. De mensen die hoogtevrees hadden bleven achter bij het beginpunt en wij gingen het oerwoud in. We werden begeleidt door ongeveer 5 instructeurs die elk hun eigen sterke verhaal hadden. Een verhaal sprong er toch wel echt uit en is de moeite waard om met jullie te delen. De man vertelde dat de instructeur naast hem op een rustige zondagmorgen naar de Ariel trek was gekomen om een aantal dingen voor te bereiden voor de groep mensen die die middag zouden komen. Toen hij eenmaal op het parcours een aantal dingen had voorbereidt kwam hij op het platform aan waar wij op dat moment stonden. Nou blijkbaar hebben ze hier nogal last van hitsige apen, het verhaal was namelijk dat de instructeur door een aap was aangerand op de platform, het beeld hierbij mogen jullie zelf schetsen. Wij vonden het een vermakelijk verhaal.

Na de Ariel trek was het tijd voor de Harrisons Cave, dit is een enorme grot die midden op het eiland ligt en is ontstaan als gevolg van verschuivende aardplaten, of iets in die richting..... Hoe dan ook, het was een prachtige grot. Voor deze activiteit is het makkelijker om gewoon wat foto's te plaatsen in plaats van een beeld te schetsen. Na de grot was het eindelijk tijd om lekker te gaan lunchen bij een klein locaal restaurantje. Als iemand ooit van plan is om naar Barbados te gaan, ga naar dit restaurant! Het uitzicht was ongelofelijk, het lag half op een berg waardoor je bijna over het gehele eiland kon kijken. Bovendien was het eten er ook nog lekker! Na de lunch was tijd om terug naar de bus te gaan waar onze, inmiddels nog vrolijkere, buschauffeur stond te wachten. Nadat de bus aanreed duurde het niet lang voordat ons vermoeden werd bevestigd, deze man had duidelijk iets te diep in het glaasje gekeken. Toen we vroegen of hij had gedronken durfde hij nog nee te zeggen ook, helaas voor hem kwamen al zijn lege bierflesjes die onder zijn stoel lagen aan het licht bij een iets te scherpe bocht. De reactie hierna was misschien nog wel het mooiste: "huhhh where did they come from??". Hij bleef echter rustig rijden en we zijn veilig thuis afgezet (dus mam je hoeft je geen zorgen te maken).

Onder de groep studenten bevinden zich tamelijk veel Canadezen en ijshockey is blijkbaar erg populair onder hun. 'S avonds zou er een wedstrijd zijn tussen twee aartsrivalen die de groep in tweeën splitste voor een avond. Wij kwamen iets later aan bij de bar waar de wedstrijd werd gekeken en de stand was toen inmiddels al 2-0. Het leek Joost leuk om een weddenschap aan te gaan met een van de Canadezen, bij elke goal moest er een flesje bier gedronken worden. De eindstand was 2-6, hoe Joost die avond is geëindigd mogen jullie zelf invullen....


Niet alleen ijshockey is enorm populair, ook American Football is hier enorm populair. Een van onze medestudenten gaf daarom ook een huisfeestje om met zijn allen de superbowl te kunnen kijken. Iedereen zou iets lekkers te eten maken en wat te drinken mee nemen, de gezelligheid zou vanzelf volgen. Het was een gezellige avond waarin we weer allerlei nieuwe spelletjes hebben geleerd en er veel is gelachen!

Gisteren is een van onze doelen eindelijk bereikt, we zijn namelijk begonnen met het nemen van surflessen. Onze les zou om 9 uur beginnen, het zou natuurlijk Barbados niet zijn als we op tijd zouden komen. De taxichauffeur die er om half 9 zou zijn kwam rond 9 uur eindelijk een keertje aan. Eenmaal op strand bleek dat de leraar twee groepen door elkaar had gehaald waardoor we tot 3 uur moesten wachten voordat onze les begon. Nou dit vonden we natuurlijk vreselijk, nu moesten we 6 uur lang in de zee zwemmen, zonnen en wat eten. Om 3 uur begon dan toch eindelijk de les, Joost en ik waren de eerste twee die met de plank het water ingingen. Joost had al binnen een paar minuten door wat de trucjes waren en pakte dan ook een paar mooie golven wat er spectaculair uitzag. Na een minuut of 10 en wat tips en trucs later had ik het ook eindelijk door, en het was gaaf! We gaan deze lessen zeker doorzetten. Het enige nadeel van surfen is de spierpijn en het verbranden. Joost kan er over meepraten en kan met carnaval als kreeft verkleed gaan!

Zover weer een kleine update van onze verrichtingen, nu is het weer tijd om lekker te gaan genieten!!