Reis en de eerste dag

Daar zitten we dan, Joost is in zijn game of thrones boek aan het lezen en Tom is aan het skypen met zijn vriendin. Dit is onze 2de dag op barbados, we zijn hier om een gedeelte van onze studie bedrijfskunde te volgen en zullen tot 9 juni hier verblijven.

We zijn vertrokken vanuit schiphol voor een tussenstop in London om vervolgens ruim 8uur te vliegen naar Barbados. Het vliegen was absoluut geen straf met de goede verzorging van de stewardessen. De aankomst op het eiland was 100x mooier dan we vooraf hadden verwacht, een heerlijke zomerse bries, palmbomen en de prachtige oceaan gaven ons meteen een Carribisch gevoel.

Bij de douane werd niet heel moeilijk gedaan waardoor we snel onze koffers konden pakken en op zoek gingen naar een taxi. We kozen ervoor om een officiële taxi te nemen voor de zekerheid. De taxi kosten ca. 35 dollar, dit viel ons dan ook alles mee aangezien we ruim 40 minuten in de taxi hebben gezeten. Achteraf weten we nu ook waarom de taxi niet duur was, de taxi chauffeur stopte namelijk halverwege de rit om ons mede te delen dat hij eigenlijk niet precies wist waar hij naartoe moest rijden. Gelukkig hadden we in Nederland een mail met de routebeschrijving gekregen en konden we onze weg vervolgen.

Bij aankomst in het huis werden we opgewacht door Tito, de huisbaas, en zijn vrouw. We hebben een korte instructie gekregen over ons huis, wat overigens een ruim huis is met ieder een royale slaapkamer, twee badkamers, een washok, keuken en een woonkamer. Na de instructie bood Tito aan om een kleine rondrit te maken. Deze rondrit bezorgde ons een gemengd gevoel, het was namelijk al donker en de wijk oogde als een verouderde ghetto. Vervolgens zijn we zoals echte studenten gaan eten bij KFC. Terug bij ons huis hebben we nog even nagepraat over de hele reis waarna we alle drie totaal gesloopt binnen mum van tijd sliepen.

7uur s'ochtends begon dan onze eerste volledige dag op Barbados. Omdat we nog geen eten in huis hadden besloten we om een stuk door de buurt te gaan lopen en op zoek te gaan naar een supermarkt. Nu werd meteen duidelijk dat de buurt absoluut geen ghetto was maar een mooie en rustige buurt. Het was even afwachten hoe mensen zouden reageren op drie jongens die er anders uitzien. Ook dit viel ons reuze mee, de mensen zijn hier hardstikke vriendelijk en beleefd, iets waar veel Nederlanders nog wat van kan leren.

Tijdens onze wandeling hebben we onze ogen uitgekeken. Naast de prachtige omgeving zijn hier tal van diersoorten in het wild te bewonderen. Ze moesten we een paar keer met onze ogen knipperen voordat we beseften dat er zojuist een aap voor ons de weg overrende.

Na een wandeling van een uur besloten we om eens te gaan kijken hoe het strand er nu werkelijk uitzag. Nou dit strand...... WAUWWWW, het was nog mooier dan elke foto die we de afgelopen maanden hebben gezien. De parelwitte stranden en het kristalheldere water konden zo uit een droom komen, foto's staan op facebook voor de liefhebbers. Helaas waren we niet slim genoeg om onze zwembroek, water en zonnebrand mee te nemen waardoor we na een half uurtje op het strand gedwongen werden om naar huis te gaan.

Thuis aangekomen hebben we meteen de kraan leeggedronken en onze zwembroek gepakt. Omdat we net een wandeling van 3uur erop hadden zitten besloten we een bus naar het strand te nemen. Deze busreis was werkelijk het meest vreemde en indrukwekkende wat ik ooit in het openbaar vervoer heb meegemaakt. Er rijden hier twee soorten bussen, een bus is van de overheid en rijdt om het uur via vaste routes. De tweede soort bus zijn kleine witte busjes die over het hele eiland rijden, omdat deze makkelijker te vinden waren besloten we deze te nemen. Onderweg naar de bushalte zagen we een van deze busjes een meter over 300 verder rijden, in Nederland een teken dat je de bus hebt gemist en moet wachten op de volgende. Nou dat was hier dus absoluut niet het geval, de bus kwam in zijn achteruit de berg opgereden om ons op te pikken. In deze busjes werken twee mensen, een chauffeur en een hoe zal ik het noemen..... Waarschijnlijk is hier niet eens een naam voor. De tweede persoon hing namelijk continu uit het raam om te roepen en wijzen naar mensen die met de bus meewilden. Toen het busje bij ons aankwam werd de deur opengegooid door deze man en hadden we een seconde of 5 om in te stappen. Er zaten naast ons nog ongeveer 4 mensen in het busje, een busje waar in Nederland hooguit 8 mensen in konden stappen. Nou daar gingen we dan op naar het strand en een man die nog steeds uit het busje hangt te roepen. Na een aantal stops dachten we dat het busje nu toch wel echt vol zat, niet dus. Op het gegeven moment zaten we waarschijnkijk met een man of 15 in het busje, erg gezellig maar we wisten niet wat ons overkwam.

Bij thuiskomst van het strand hadden we met Tito afgesproken om een keer samen boodschappen te gaan doen zodat we de grote spullen in een keer mee konden nemen. Vervolgend heeft Joost zich volledig uitgeleefd met koken. Rond 9uur waren we klaar met eten en merkte ik dat ik toch nog redelijk last had van een jetlag, dus lekker op tijd naar bed en op naar alle mooie dagen die nog komen!

Nou hier ga ik het even bij laten! Binnekort zal er weer een update volgen, op de planning staat komende dagen een bezoek aan bridgetown, de eerste schooldag en natuurlijk veel genieten van het weer.

Tot snel!